Vijftig Jaar in de Uitzendbranche: Mijn Betekenisvolle Reis

Na mijn middelbare school wilde ik niet verder leren. Mijn moeder had een vacature uit de krant geknipt en vond dat ik bij dat uitzendbureau van de advertentie maar eens moest gaan solliciteren. Ze zochten een telefoniste/receptioniste en zij dacht dat ik daar wel geschikt voor zou zijn. Wat mij betreft is zij de beste intercedente ooit geweest, want het was een schot in de roos. Na 2 korte gesprekjes werd ik aangenomen en begon mijn carrière in Amsterdam op een vestiging van een middelgroot uitzendbureau. Dat dit het begin zou zijn van vijftig jaar elke dag met liefde je werk doen en dat ik mij hierin volledig kon ontplooien, had ik nooit kunnen bedenken.

Hoe ik mijn bestemming vond

In die begindagen in 1973 wist ik nog niet dat ik voor anderen iets kon betekenen. Mijn eigen verleden, opgroeiend in een problematisch gezin waar ik niet gezien, gehoord en begrepen werd, had me dat gevoel nooit gegeven. De stap in de uitzendwereld zorgde voor een totale verandering. Ik merkte al snel dat het praten met mensen die een baan zochten en het bellen met bedrijven die een uitzendkracht nodig hadden mij enorm boeide, hoewel dit niet echt bij mijn eerste functie hoorde. Maar mijn eerste uitzending volgde al snel, een typiste bij de sociale dienst. Daar gebeurde iets wat mijn leven op zijn kop zette. De uitzendkracht kwam op vrijdag haar werkbriefje brengen, keek mij aan en bedankte mij, en vroeg of ik wist wat ik voor haar had betekend? Ik had werkelijk geen idee. Ze vertelde met ‘lichtjes’ in haar ogen dat ze helemaal blij was met wat ik voor haar had gedaan: een eerste baan geregeld nu de kinderen naar school gingen, ze kon werken van 9 tot 3 en lekker dichtbij haar huis zodat ze thuis was als de kinderen uit school kwamen, ze had leuke collega’s en ook een aardige chef, en ook een goede typemachine waarop ze kon werken. Ze bedankte mij dat ik dit allemaal voor haar geregeld had. Voor het eerst ervoer ik een onbeschrijflijk gevoel van blijheid, ik  begreep dat ik iets kon betekenen waardoor een ander zich gelukkig voelde. De wederkerigheid van blijdschap tussen haar en mij was voor mij een niet eerder meegemaakte beleving. 

Dit gevoel, dat ik al geruime tijd mijn 'bestemming' of ‘vocation’ noem, kreeg diepgang dankzij de twaalf jaar die ik van 2007 tot 2019 deelde met mijn inspirerende leraar Business Spiritualiteit, Paul de Blot. Het ontdekken van datgene wat je leven verrijkt en waar je echt gelukkig van wordt, is voor mij van onschatbare waarde. In de wereld van recruitment vond en vind ik mijn bestemming door er te kunnen zijn voor anderen, een rol die ik koester.

Uit iets moeilijks ontstond iets prachtigs

Met enorm veel plezier heb ik 22 jaar bij datzelfde uitzendbureau gewerkt en daar, zoals dat heet, carrière mogen maken. Ik ben tijdens het werken alsnog gaan studeren en koos voor de studierichting Arbeidsmarktpolitiek en personeelsbeleid. Een studie met een zeer breed vakkenpakket waar ik nog steeds de vruchten van pluk. Breed leren kijken, zeker naar de arbeidsmarkt, is voor mij essentieel. Ook alle studiejaren met Paul de Blot hebben hier enorm aan bijgedragen. Inzien dat alles met alles verbonden is geeft voeding aan een groot verantwoordelijkheidsgevoel bij alles wat je doet. Bij dat uitzendbureau heb ik al geleerd om te werken met zowel je hoofd, je hart en je buik. Voor mij stond altijd centraal dat samenwerken, dienst verlenen en beslissingen nemen een positieve beleving moest oproepen voor alle betrokken partijen. Ik geloofde sterk in het idee dat iedereen zich gezien, gehoord en gerespecteerd moest voelen, zelfs als de uitkomst niet volledig voldeed aan ieders verwachtingen.  

In 1995, na ruim twee decennia bij hetzelfde uitzendbureau, botsten mijn kernwaarden van respect, vertrouwen en zorgvuldigheid in de omgang met anderen met de koers van de nieuwe directie. Het was een van de zwaarste beslissingen in mijn loopbaan, maar voor mij was er geen andere optie dan loslaten. Het voelde als een beproeving: afscheid nemen van een plek waar ik zoveel geleerd had, waar ik prachtige mensen had ontmoet en talloze kansen had gekregen. Toch wogen mijn eigen normen en waarden, gebaseerd op respect en vanuit vertrouwen met elkaar werken, zwaarder en moest ik de deur achter mij sluiten.

Deze ervaring leerde me hoe belangrijk het is om moeilijke momenten te omarmen als onderdeel van je persoonlijke groei. Het inzicht dat je altijd een keuze hebt in hoe je met uitdagende situaties omgaat, gaf me immense kracht, niet alleen voor dat moment maar ook voor de uitdagingen die nog zouden komen. En er ontstond hieruit voor mij iets prachtigs: het ondernemerschap. Het bracht me naar een avontuur dat ik nooit voor mogelijk had gehouden: de oprichting van mijn eigen bureau, Projob.

Opening Projob op 18 september 1995

Dankbaarheid

Sinds het begin in 1995, eerst samen met een compagnon en vanaf 2005 als enige eigenaar, heb ik het voorrecht gehad omringd te zijn door veel geweldige mensen waarvan er een groot aantal al jaren naast mij staan. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe dankbaar ik ben voor het vertrouwen dat zoveel mensen in mij hebben gesteld: de werkzoekenden die we hebben kunnen helpen, de opdrachtgevers die op ons rekenden, en de diverse partners waarmee we hebben samengewerkt. Zij hebben allemaal bijgedragen om te komen waar ik nu sta.

Ik kan ook de onschatbare steun van mijn man Paul, die mij al bijna 50 jaar bijstaat, en mijn zussen, die altijd voor mij klaarstaan zodat ik mij volledig kan richten op het ondernemerschap, niet vergeten. Helaas verloor ik drie jaar geleden plotseling mijn geweldige zus Annemarie, maar haar steun en geloof in mij draag ik nog altijd met me mee.

Nu, vijftig jaar later, ben ik een dankbaar en gelukkig mens die haar roeping meer dan gevonden heeft in de wereld van recruitment. Ik beschouw het als een cadeau van formaat dat ik mijn leven op deze manier mag vormgeven. Voor mij is dit geen werk, het woord past niet bij het gevoel dat het mij geeft. Het is de zuurstof die mijn bloed laat stromen, mijn hart doet kloppen en mijn ogen doet stralen. Inmiddels is er binnen Projob nog een breed scala aan arbeidsmarktdiensten toegevoegd om nóg meer te kunnen betekenen voor eenieder die met ons samenwerkt. Wat ik ook doe, het draait altijd om het maken van de juiste verbindingen, wat altijd al onze missie was vanaf het prille begin van Projob: ‘Blije mensen door goede verbindingen’.

Hoewel je niet meer hier bent, wil ik jou, Mam, bedanken voor de beste match ever!

Een uitnodiging voor de toekomst

Terwijl ik terugkijk op de prachtige reis die achter me ligt, voel ik dat mijn avontuur nog lang niet ten einde is.

Mijn hart klopt nog steeds vol passie voor de wereld van recruitment, voor de mensen waarvoor ik er mag zijn en voor de verbindingen die ik samen met mijn collega’s nog mag gaan leggen. Mijn dromen zijn groter, mijn visie scherper en mijn vastberadenheid sterker dan ooit tevoren.

Dus terwijl ik deze jubileumblog afsluit, stap ik de toekomst in met open armen. Samen met het geweldige team van Projob, mijn steunpilaren en alle betrokkenen, kijk ik uit naar de volgende jaren.

Met die gedachte kijk ik vol positiviteit, energie en enthousiasme naar de tijd die komen gaat. Het denken in kansen, het meer geven dan nemen, het op een respectvolle manier met elkaar omgaan, het herijken van waarden, het streven naar meer gelijkwaardigheid en het steeds meer benoemen dat alles met alles verbonden is en dat dankbaarheid een van de belangrijkste kenwaarden van ons leven is zullen voor mij de kernpunten worden in mijn reis van de aankomende jaren.

Filmpje Paul de Blot over dankbaarheid

Nogmaals dank aan een ieder voor 50 prachtige jaren!